( قند ) خون مادر بالاست ، دلش اما همیشه ( شور ) می زند برای ما . . . اشکهای مادر ، مروارید شده است در صدف چشمانش   دکترها اسمش را گذاشتهاند آب مروارید !     حرفها دارد چشمان مادر ؛ گویی زیرنویس فارسی دارد !     دستانش را نوازش می کنم ؛ داستانی دارد دستانش . . . . . . . وقتی پشت سر پدرت از پله ها میای پایین و میبینی چقدر آهسته   میره   میفهمی پیر شده !   وقتی داره صورتش رو اصلاح میکنه و دستش میلرزه ، میفهمی پیر   شده ! وقتی بعد غذا یه مشت دارو میخوره ، میفهمی چقدر درد داره اما   هیچ چی نمیگه . . . و وقتی میفهمی نصف موهای سفیدش به خاطر غصه های تو   هستش   دلت میخواد بمیری . . .